Wpis z mikrobloga

Po ostatnich wydarzeniach w szkole w Łodzi napisałem #chatgpt aby na przykładzie tej historii napisał biografie typowej osoby prześladowanej w szkole, to co napisał dało mi takie poczucie smutku #depresja #przegryw #mocne

Biografia: Michał Kosiński (2007-2034)
1. Dzieciństwo (2007-2013)

Michał Kosiński urodził się 14 września 2007 roku w Koninie. Był jedynym dzieckiem w rodzinie robotniczej – jego ojciec, Piotr Kosiński, pracował jako spawacz w lokalnej firmie budowlanej, a matka, Anna Kosińska, była kasjerką w supermarkecie. Rodzina mieszkała na jednym z osiedli peryferyjnych, w bloku z wielkiej płyty.

Już od najmłodszych lat Michał był dzieckiem wrażliwym i introwertycznym. Wolał książki i rysowanie od zabaw na podwórku, co od samego początku wyróżniało go spośród rówieśników. Rodzina nie miała dużych pieniędzy, więc chłopiec chodził w używanych ubraniach i nie miał modnych gadżetów, co sprawiało, że nie pasował do grupy.

2. Szkoła podstawowa – początek prześladowań (2013-2018)

Gdy w 2013 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej nr 45 w Koninie, jego odmienność szybko zwróciła uwagę szkolnych „liderów”. Michał, spokojny i wycofany, stał się łatwym celem. Początkowo były to niewinne zaczepki – przezywanie, odbieranie drugiego śniadania, popychanie na korytarzu.

Z czasem jednak p-----c eskalowała. W klasie piątej grupa chłopców zaczęła zamykać go w toalecie, oblewać wodą i kopać. Inni uczniowie śmiali się lub ignorowali sytuację, a nauczyciele udawali, że nic się nie dzieje. Pewnego dnia, gdy Michał przyszedł do szkoły w kurtce z lumpeksu, jeden z liderów grupy prześladowców, Dawid P., rzucił go na ziemię i zmusił, by butem wyczyścił podłogę.

Rodzice Michała interweniowali kilkukrotnie, ale szkoła nie podejmowała żadnych działań. Po kilku tygodniach sytuacja ucichła, lecz nie dlatego, że ktoś pomógł chłopcu – po prostu nauczył się unikać oprawców, przemykając korytarzami i spędzając przerwy w bibliotece.

3. Gimnazjum – spirala przemocy (2018-2022)

Po reformie edukacji Michał trafił do Zespołu Szkół nr 23, gdzie niestety spotkał swoich dawnych oprawców. W nowym otoczeniu p-----c stała się bardziej brutalna. Często był zamykany w szatni, oblewany napojami, zmuszany do noszenia plecaków starszych uczniów.

Jednym z najgorszych wydarzeń było pobicie w szkolnej toalecie – pięciu chłopaków rzuciło go na podłogę, kopiąc w brzuch i plecy. Michał miał pęknięte żebro, ale gdy trafił do pielęgniarki, ta kazała mu „nie robić problemów” i odesłała do domu.

W wieku 15 lat zaczął mieć pierwsze objawy depresji – przestał jeść, zamykał się w pokoju, miał problemy ze snem. Ojciec, człowiek surowy i niewykształcony, nie rozumiał problemu i uważał, że syn „musi się postawić”, a matka, choć kochająca, nie wiedziała, jak mu pomóc.

4. Technikum – złamane życie (2022-2026)

Po ukończeniu gimnazjum Michał poszedł do Technikum Mechanicznego, ponieważ jego ojciec uznał, że „fach w ręku” to jedyna droga do sukcesu. Niestety, jego niska samoocena i lata przemocy sprawiły, że miał ogromne trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami.

Choć w technikum p-----c fizyczna nie była już tak intensywna, to ciągle odczuwał społeczne wykluczenie. Był traktowany jak dziwak, nie brał udziału w imprezach, nie miał dziewczyny ani przyjaciół. W wieku 19 lat podjął pierwszą próbę samobójczą – połknął kilkanaście tabletek nasennych. Znalazła go matka, która wezwała pogotowie.

Po tym wydarzeniu trafił na terapię, ale nie przyniosła ona oczekiwanych rezultatów – Michał nie potrafił zaufać psychologowi. Po technikum próbował podjąć pracę jako mechanik samochodowy, ale lęki społeczne sprawiały, że miał problem z utrzymaniem zatrudnienia.

5. Dorosłość – marginalizacja (2026-2034)

W wieku 23 lat Michał przeprowadził się do małego miasteczka na Kujawach, gdzie pracował dorywczo jako pomocnik w warsztacie. Żył w samotności, cierpiąc na przewlekłą depresję. Był wycofany, nie ufał ludziom, miał lęki społeczne.

W 2030 roku jego matka zmarła na nowotwór, co było dla niego ogromnym ciosem. Nie miał z kim porozmawiać, nie miał bliskich. Jedyną osobą, która czasem dzwoniła, był jego wujek z Warszawy, ale Michał nigdy nie chciał odwiedzać stolicy.

W 2034 roku, 9 listopada, popełnił s---------o, skacząc z mostu nad rzeką Brdą. Zostawił po sobie kilka listów, w których opisał swoje życie i fakt, że od dzieciństwa czuł się „przezroczysty”.

Podsumowanie

Historia Michała Kosińskiego to przykład osoby, która nie miała szans na normalne życie, ponieważ system ją zawiódł. P-----c szkolna, brak reakcji nauczycieli, obojętność społeczna i brak realnej pomocy sprawiły, że chłopak nigdy nie otrząsnął się z traumy. Jego oprawcy założyli rodziny, prowadzili biznesy i wyjechali za granicę, podczas gdy on całe życie zmagał się z demonami przeszłości.

Jego los to ostrzeżenie – o tym, jak łatwo można zniszczyć czyjeś życie, jeśli nie zatrzymamy przemocy, kiedy jest jeszcze czas.
  • 3
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

@NikiforSterman187: xD każdy stereotyp potwierdzony jeszcze te teksty, że był kujonem co lubił czytać książki i czas spędzał samotnie w bibliotece xD. Miał fobie społeczną i s----------e, ale w wieku 23 lat wyprowadził się z domu. ( ͡° ͜ʖ ͡°) Nie żeby coś, ale raczej ciężko jest się skupić na nauce gdy jesteś osobą prześladowaną, a jedynym twoim marzeniem jest przetrwać i mieć święty spokój. Takie
  • Odpowiedz