[eisil]

Byłem się przejechać na rowerze i dosłownie wszędzie pusto, jak prawie za każdym razem, większość osób w moim wieku wyjechała stąd układać sobie życie gdzieś indziej albo tutaj już tego dokonała w jakimś tam stopniu. Nie wyobrażam sobie tego, że mój żywot już na zawsze będzie się ograniczał do tego miejsca i do ekranu monitora, takie życie to nie życie. Niby świat taki duży i pełen możliwości, ale jakoś nie jestem w stanie się mentalnie na niego otworzyć i stąd wyrwać, głównie przez lęk, dysocjację i brak pomysłu na siebie. Poza tym pewnie to uczucie zostałoby ze mną, przeniósłbym je po prostu w inne środowisko, ale przynajmniej istniałaby teoretyczna możliwość jakiejś zmiany. Wizja stania się kimś innym mnie paraliżuje i wydaje się nierealna, urojona wręcz.

Pracy aktualnie nie mam, znajomych też nie, dziewczyny raczej też nie będę miał, perspektyw na jakąś poprawę brak, skąd więc mam czerpać chęci do życia? Nie tak to sobie wyobrażałem będąc dzieckiem ehhh

#przegryw #depresja #samotnosc

[Honowanie_dupska]

@eisil: mam tak samo jak Ty

mam dość czasem mojego miasta, #!$%@?łbym gdzieś za granicę, bo wizja zbliżającej się zimy nie napawa mnie optymizmem

[BombaskaEskadraLotnicza]

@eisil: a ile ty masz lat mniej więcej?