Wpis z mikrobloga

#anonimowemirkowyznania
Czy jest jakiś nurt w psychologii gdzie nie trzeba o sobie opowiadać? bo podobno są różne #pdk . Poszedłbym do psychologa bo mam na pewno nie jeden problem ale dla mnie jest to jest czysta abstrakcja że będę komuś opowiadał o swoich problemach. Ja zawsze ukrywam swoje emocje przed innymi. Rodzinie czy bliższym znajomy opowiadam co najwyżej jakieś drobne problemy. I wiem że zaraz ktoś mi napisze żebym się nie przejmował bo to praca dla psychologa ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#psychologia #psychiatria #depresja #samotnosc

---
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #62cb7157dd00f756a9b527c9
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Wesprzyj projekt
  • 12
@AnonimoweMirkoWyznania no bez konfrontacji ze sobą i bez opowiadania to zostaje tylko łykanie tabsów. Ale po co. Jak nie cierpisz na poważną chorobę psychiczną to podstawa jest poukładanie swojego bałaganu w głowie. A żeby to zrobić to trzeba wszutsko "wyłożyć" a potem poukładać w odpowiednich miejscach.
To tak jakbyś pytał czy można jakoś posprzątać w pokoju bez zaglądania do szafek xD tak można. Zamknąć pokój na klucz a tam niech dalej będzie
@AnonimoweMirkoWyznania: psychologowi może być ciężko Ci pomóc, jeśli będzie mieć mało informacji o pacjencie, ale potencjalnie terapia grupowa będzie dobrym rozwiązaniem. Możesz słuchać po prostu, co mówią inni i terapeuta, bez mówienia o sobie i może Ci to pomoże. Dużo tu zależy od natury problemu. Możesz też spróbować samemu uzupełniać karty pracy z nurtu terapii poznawczo - behawioralnej (CBT). Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego wydało sporo książek z ćwiczeniami CBT z podziałem na
@Bibum: z doświadczenia powiem jednak, że ukrywanie emocji jest bardzo wyniszczające, więc serio warto próbować się przemóc, chociaż łatwo nie jest
@AnonimoweMirkoWyznania: ponoć uczucia przejawiające się przez "opór" są często jądrem psychoterapii.
Psychoanalityk przywiązuje szczególną wagę do tych tematów, o których pacjent nie chce mówić. W trakcie procesu swobodnego kojarzenia pacjent w jakimś momencie przejawia ów opór, który często związany jest z życiem seksualnym pacjenta (które obejmuje wszystko to, co przyjemne) lub z wrogimi, pełnymi urazy uczuciami wobec swoich rodziców. Kiedy wyparty temat zostanie w końcu ujawniony, pacjent na ogół twierdzi, że