Całe życie mieszkałem w rodzinnym Białymstoku. Tam się wychowałem, uczyłem, studiowałem. Tam odkryłem wspinaczkę która jest moją pasją. Tam poznałem wspaniałą kobietę, która jest już moją żoną. Tam też kupiliśmy mieszkanie. Bardzo lubię to miasto, tak samo jak lubię Polskę. Pewnego dnia uświadomiliśmy sobie że jako młodzi, zdolni, ambitni i chcący nieco więcej od życia ludzie, nie zagrzejemy miejsca w naszym kraju. Zacząłem się obawiać, że w perspektywie czasu może być gorzej i gorzej. Od tego czasu inflacja zaczęła lecieć w górę, a co za tym idzie stopy procentowe, a polskojęzyczny rząd zaczął robić kosę z każdym sąsiadem oprócz Morza Bałtyckiego. Jestem na tyle świadomym obserwatorem, że dostrzegam jak ten rząd i Ci ludzie ciągną nas w dół jak kotwica i przykro jest na to patrzeć. Na brak perspektyw w okresie kilku, kilkunastu lat do przodu. Rozominialiśmy, że jak aktualny rząd się utrzyma to będzie jeszcze gorzej niż jest, a następcy niestety nie będą w stanie tego posprzątać. Któregoś dnia podjęliśmy decyzję o wyjeździe. Proces w głowie trwał pół roku. W tym czasie zaczęliśmy kurs języka. Zakupiliśmy go z oszczędności. Poinformowaliśmy rodzinę, pracodawców i znajomych, że sie wyprowadzamy. Było to odważne, bo zmieniliśmy nasze życie o 180 stopni. Spakowaliśmy auto, mieszkanie oddaliśmy pod opiekę w dobre ręce i pojechaliśmy przed siebie. Finalna destynacja, Oslo. Ja zacząłem jako sezonowy pracownik fizyczny jak typowy imigrant. Żona znalazła pracę będąc już w Polsce. Jest masażystką, a niedługo będzie starać się o stanowisko fizjoterapii. Ja po trzech miesiącach pracy fizycznej znalazłem pracę w norweskim biurze projektowym i pracuję tam jako inżynier. Kończąc ten wpis, popijając kawę i mając za okna widok na lokalne górki, czuję że zrobiliśmy dobrze. Czuję że cały ten ogromny stres związany z wyjazdem, masa pracy własnej nad językiem i próby zwiększenia sobie standardu życia zaczynają przynosić owoce. Uspokoiliśmy się, doświadczamy natury, zwiedzamy, wspinamy się, a w pracy mamy chill i nikt nas nie pressuje. Tu życie toczy się wolniej, lepiej.
Jeżeli ktoś się waha, życzę mu odwagi! Nam nikt nic nie dał, sami musimy sobie wyszarpywać standard życia
Daleko mi było od emigracji, a teraz uważam to za jedną z najważniejszych podjętych decyzji w życiu.
@arysto2011: Tak się nie dzieje gdy chcesz być częścią społeczeństwa Norwegii, gdy rozumiesz ich kulturę, uczęszczach w tzw "dugnadach" czyli pracach społecznych na rzecz Twojej okolicy (sprzątanie okolicy, koszenie traw, dbanie o wspólne dobro okolicy, bloku itp), a przede wszystkim rozmawiasz po norwesku. Oni to mega doceniają i są życzliwymi ludźmi.
@arysto2011: No a ja żyję na emigracji już dekadę i trawa jest zieleńsza akurat tam gdzie stoję. No ale skoro swoje wiesz i jeszcze te lgbt i islomudżiny Cię prześladują za granicą to czuję, że nic co powiem Twojego zdania i tak nie zmieni.
XD! Realne problemy kobiet to inflacja, wysokie ceny (np. paliwa) i duże rozwarstwienie społeczne. Podobnie jak problemy mężczyzn. Ty wymieniasz pierdoły rodem z Wysokich Obcasów.
Kupione w ciemno za jakieś grosze rok temu, psiknięte dwa razy. Nie mogę znieść tego zapachu, więc robię #rozdajo #perfumy nie wiem tylko czy ten syf można określić mianem perfum
Przesyłkę InPost opłaca wygrywający.
Losowanie dzisiaj o 21.
Udziału nie biorą: zielonki, użytkownicy z tagów pato mma gal
Jeżeli ktoś się waha, życzę mu odwagi! Nam nikt nic nie dał, sami musimy sobie wyszarpywać standard życia
Daleko mi było od emigracji, a teraz uważam to za jedną z najważniejszych podjętych decyzji w życiu.
#oslo #norwegia #emigracja
Komentarz usunięty przez autora
Komentarz usunięty przez autora
@Okiem_Matwieja: gratuluję i... Zazdroszczę zgranego związku
Żyłem na emigracji zanim to było modne. Uwierz mi - trawa zawsze jest zieleńsza gdzieś indziej.
@Olsea:
XD! Realne problemy kobiet to inflacja, wysokie ceny (np. paliwa) i duże rozwarstwienie społeczne. Podobnie jak problemy mężczyzn. Ty wymieniasz pierdoły rodem z Wysokich Obcasów.