[staa]

1647 + 1 = 1648

Tytuł: Przy drzwiach zamkniętych
Autor: Jean Paul Sartre
Rok wydania: 1944
Gatunek: literatura piękna
Ocena: ★★★★★★★★★★

W wypadku tego tytułu ciężko mówić o książce, bo to jest jakiś dramat. Ale milcząco przyjmijmy że rozmiar ostatecznie nie ma znaczenia.
Akcja dzieje się w piekle – nic nadzwyczajnego, zwykły pokój jak w hotelu. Trójka bohaterów kolejno przybywa zamieszkać ze sobą… na stałe. Oczywiście przez całe życie nie zrobili nic złego, znaleźli się tu przez jakieś chwilowe nieporozumienie. Niestety iluzja samookłamywania się i racjonalizacji nie daje się tak łatwo utrzymać.
Sartre został zapamiętany przede wszystkim jako filozof. Jako egzystencjalista nie widział niczego większego od człowieka, jesteśmy tylko my żyjący w danym miejscu i danej chwili. To kim jesteśmy (w najgłębszym sensie tego zwrotu) określane jest przez decyzje jakie podejmujemy. Można być mężem stanu, ostoją rodziny, albo zwykłym #!$%@? – postępowanie definiuje nasze człowieczeństwo, a ponieważ nie ma nic poza człowiekiem, określa też czym[!] jesteśmy. Ale bez wchodzenia w filozofię, literatura! Literacko mamy pytanie: co jest bliższe prawdy, to jak sami się widzimy, czy to jak widzą nas inni?

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #literaturapieknabookmeter

[s.....w]

@staa

Sartre został zapamiętany przede wszystkim jako filozof

Ja go znam tylko jako jednego z czołowych pożytecznych idiotów Stalina ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[staa]

@smierdakow: Z tego wniosek że całkiem nieźle znasz Sartre'a?

[patatier]

@smierdakow: i z zeza