zamiast powitania słów #porannaporcja ryjących kanguroszczurników
Kanguroszczurnik ryjący (Bettongia lesueur) - [eng. The boodie] gatunek torbacza z rodzaju Kanguroszczurnik (Bettongia) z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae). Kiedyś najpospolitszy torbacz na całym kontynencie, żyje obecnie tylko na oddalonych wyspach oraz w reintrodukowanej populacji na kontynencie w Zatoce Rekiej. Zasiedlał kiedyś szereg suchych siedlisk subtropikalnych i tropikalnych, od otwartych lasów eukaliptusowych i akacjowych po tereny porośnięte kolczastym buszem. Wydaje się, że w obecnym zasięgu na wyspach preferuje otwarte siedliska porośnięte kępiastą trawą Triodia (spinifex) i wydmy, ale kopie swoje nory wszędzie, z wyjątkiem miejsc ze skalistym podłożem. Zjada różnorodne pokarmy, takie jak nasiona, owoce, kwiaty, bulwy, korzenie, soczyste liście, trawy, grzyby, termity i odpady morskie. Może wyrządzać szkody w ogrodach warzywnych. Wiadomo, że torbacze te żyją na wolności co najmniej trzy lata. Jest jedynym kangurokształtym, który kopie skomplikowane systemy nor, zbadane kryjówki miały do 100 wejść, wiele łączących się ze sobą tuneli (tworzących skomplikowane labirynty) i dziennych miejsc odpoczynku. Żyją w koloniach liczących 20-40 osobników. Jest zwierzęciem nocnym. W ciągu dnia w norach tworzą grupy składające się z jednego samca i jednej lub wielu samic, samce nigdy nie dzielą nor z innymi samcami. Niektóre grupy samic wydają się być stowarzyszeniami matek i córek. Osobniki żerują samotnie, nie wykazując żadnych relacji z członkami grup dziennych.
Kanguroszczurnik ryjący (Bettongia lesueur) - [eng. The boodie] gatunek torbacza z rodzaju Kanguroszczurnik (Bettongia) z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae). Kiedyś najpospolitszy torbacz na całym kontynencie, żyje obecnie tylko na oddalonych wyspach oraz w reintrodukowanej populacji na kontynencie w Zatoce Rekiej. Zasiedlał kiedyś szereg suchych siedlisk subtropikalnych i tropikalnych, od otwartych lasów eukaliptusowych i akacjowych po tereny porośnięte kolczastym buszem. Wydaje się, że w obecnym zasięgu na wyspach preferuje otwarte siedliska porośnięte kępiastą trawą Triodia (spinifex) i wydmy, ale kopie swoje nory wszędzie, z wyjątkiem miejsc ze skalistym podłożem. Zjada różnorodne pokarmy, takie jak nasiona, owoce, kwiaty, bulwy, korzenie, soczyste liście, trawy, grzyby, termity i odpady morskie. Może wyrządzać szkody w ogrodach warzywnych. Wiadomo, że torbacze te żyją na wolności co najmniej trzy lata. Jest jedynym kangurokształtym, który kopie skomplikowane systemy nor, zbadane kryjówki miały do 100 wejść, wiele łączących się ze sobą tuneli (tworzących skomplikowane labirynty) i dziennych miejsc odpoczynku. Żyją w koloniach liczących 20-40 osobników. Jest zwierzęciem nocnym. W ciągu dnia w norach tworzą grupy składające się z jednego samca i jednej lub wielu samic, samce nigdy nie dzielą nor z innymi samcami. Niektóre grupy samic wydają się być stowarzyszeniami matek i córek. Osobniki żerują samotnie, nie wykazując żadnych relacji z członkami grup dziennych.
#zwierzeta #zwierzaczki
z rodzaju Bettongia w porcji były już: Kanguroszczurnik tasmański (Bettongia gaimardi), Kanguroszczurnik pędzloogonowy (Bettongia penicillata)
fot. Mark Sanders
fot. Ryan Francis
fot. Ryan Francis
fot. Ryan Francis
fot. Tim Bawden
fot. Tim Bawden
fot. Ben Parkhurst
fot. Jasmine Vink
fot. Jeremy Ringma
fot. Ryan Francis
fot. Keith Wilcox
fot. Ryan Francis
fot. desert sky at night
fot. desert sky at night
fot. Mark Sanders
źródło: comment_1599109449q9NUaLoU1ir26Kp2HDInA3.jpg
Pobierzźródło: comment_1599109473p0Z9wyYV05Qof2zFTJ1Fp7.jpg
Pobierzźródło: comment_1599109497aL210jNMAt9gKwjr0cag6J.jpg
Pobierz