Wpis z mikrobloga

24 września 1939 roku.

Gen. Władysław Langer spotkał się w Tarnopolu z dowódcą radzieckiego Frontu Ukraińskiego komandarmem Siemionem Timoszenką oraz z I sekretarzem KC Komunistycznej Partii USRR Nikitą Chruszczowem w celu uzgodnienia szczegółów umowy kapitulacyjnej.

W Warszawie zabrakło wody pitnej.

Niemcy zrzucają ulotki propagandowe nad Warszawą wzywające do poddania miasta.

Walki z Niemcami.

====
Hel.
====

Kolejny dzień walki jednostek KOP-u w okolicach Chałup. Nocą niemieckie trałowce poszukujące min w trójkącie Gdańsk, Gdynia, Hel zostają ostrzelane przez baterie 105mm nr. 32 i 33.

==============
Obrona Warszawy.
==============

Artyleria niemiecka ostrzeliwuje nadal miasto ogniem niszczycielskim, koncentrując go szczególnie na Śródmieściu, Ochocie i Mokotowie.

Płonie część zabudowań Politechniki, pałac Krasińskich, gmach GISZ.
Gaszenie pożarów natrafia na poważne trudności, gdyż wskutek uszkodzenia filtrów i sieci wodociągowej ustaje w ciągu dnia ostatecznie dopływ wody.

Około godz. 16.00 pociski artyleryjskie i bomby lotnicze niszczą większość urządzeń wytwórczych Elektrowni Miejskiej na Wybrzeżu Kościuszkowskim. Brak prądu paraliżuje działalność rozgłośni radiowej Warszawa II. Kierownictwo Elektrowni uruchamia agregaty zastępcze dla zasilenia niektórych szpitali i centrali telefonów, które jednak zostają również unieruchomione w ciągu kilku godzin w wyniku licznych uszkodzeń sieci.

Brak światła i wody utrudnia w dużym stopniu pracę szpitali i wzmaga niebezpieczeństwo epidemii.

Zniszczenie wielu magazynów żywności w wyniku bombardowań powoduje gwałtowne pogorszenie stanu zaopatrzenia miasta. Ludność ponosi wielkie ofiary, oczekując w kolejkach przed piekarniami i do studni.

Stefan Starzyński, w jednym z ostatnich przemówień radiowym do ludności, wygłoszonym przed mikrofonem rozgłośni Warszawa II, przed ustaniem dopływu prądu w mieście – mówi:

„… Chciałem, by Warszawa była wielka. Wierzyłem, że wielka będzie. Ja i moi współpracownicy kreśliliśmy plany, robiliśmy szkice wielkiej Warszawy przyszłości. I Warszawa jest wielka. Prędzej to nastąpiło, niż przypuszczaliśmy. Nie za lat pięćdziesiąt, nie za lat sto, lecz dziś widzę wielką Warszawę.

Gdy teraz do was mówię, widzę ją przez okna w całej wielkości i chwale, otoczoną kłębami dymu, rozczerwienioną płomieniami ognia, wspaniałą, niezniszczalną, wielką, walczącą Warszawę.

I choć tam, gdzie miały być wspaniałe sierocińce – gruzy leżą, choć tam, gdzie miały być parki – dziś są barykady gęsto trupami pokryte, choć płoną nasze biblioteki, choć palą się szpitale – nie za lat pięćdziesiąt, nie za lat sto, lecz dziś Warszawa broniąca honoru Polski jest u szczytu swej wielkości i chwały!„


Próby wdarcia się piechoty nieprzyjaciela w ciągu dnia i nocy z 24 na 25 września na nasze pozycje w Babicach, na Bielanach, w Wawrzyszewie oraz we wsi Czerniaków i w rejonie fortów Czerniakowskich są skutecznie odpierane.
Przeważające siły niemieckie, które wdzierają się w głąb ośrodka oporu w Babicach, zostają wyparte na pozycje wyjściowe natychmiastowym przeciwuderzeniem III. batalionu 36. pp

Robotnicza Brygada Obrony Warszawy przekształcona zostaje przez Dowództwo Obrony Warszawy – za zgodą kierownictwa PPS – w 13 dywizję piechoty i uzbrojona; dowódcą jest płk Kaliński.

==================
Obrona Twierdzy Modlin.
==================

Szkic sytuacji.

Od 24 września Niemcy przygotowywali się do generalnego natarcia na Twierdzę Modlin, które miało rozpocząć się 29 września.

II Korpus Armijny miał uderzyć 32 DP z kierunku północnego przez Pomiechówek – Stanisławowo na Twierdzę, DPanc. „Kempf” – wzdłuż Wisły na Zakroczym, zaś 228 DP od wschodu na Nowy Dwór Mazowiecki.

XV Korpus Zmot. miał atakować od południa 2 DLek. przez Kazuń, a 29 Zmot. DP przez Czosnów.

Przez cały czas Modlin był ostrzeliwany przez artylerię i bombardowany z powietrza.

=================================
Druga bitwa pod Tomaszowem Lubelskim.
=================================

Nieliczne resztki 1. Dywizji Piechoty Legionów przebijają się przez niemiecki pierścień i dołączają do walczących polskich oddziałów w rejonie Suchowoli. Znaczna liczba oficerów i żołnierzy dywizji dostała się do niewoli i została osadzona w Krasnobrodzie, gdzie znajdował się punkt zborny jeńców.

41. rez. Dywizja Piechoty przechodzi w rejon Krynic, gdzie wcześniej rozbita została 1 Dywizja Piechoty Legionów. Dywizja teraz kieruje się w rejon Suchowoli i Adamowa, zdobywając teren niemal bez walki w wyniku zaskoczenia i dezorganizacji niemieckich oddziałów. W Suchowoli do dywizji dołączają także 11. pułk ułanów z Mazowieckiej Brygady Kawalerii. Pułk ten mimo dużych strat, nie został rozbity. Pułk liczący około 300 szabel rusza wraz z dywizją w kierunku Wieprza. W rejonie Tarnawatki 11. pułk ułanów uderza z impetem na zaskoczonych Niemców. Spieszone szwadrony wprowadzają do walki całą broń maszynową, która otwiera z odległości 500 metrów nadzwyczaj skuteczny ogień. W walce zniszczono wiele niemieckich samochodów, a ich załogi zostały wybite. Po zakończonej walce pułk znów rusza leśnym traktem w kierunku Wieprza.

39. rez. Dywizja Piechoty poprzez Suchowolę uderza na Krasnobród. W natarciu uczestniczą także oddziały 10. Dywizji Piechoty, w tym 28. pułk strzelców kaniowskich płk. Kurka, który atakuje od strony Krynic.

Nowogródzka Brygada Kawalerii dowodzona przez gen. Andersa wydostaje się z niemieckiej luki i rusza na południe w stronę Węgier, pozostawiając na pastwę losu pozostałe oddziały kawalerii silnie związane walką.

Po południu VIII Korpus gen. Ernsta Buscha otrzymuje rozkaz odejścia w nocy na linie Oleszyce-Tarnogród z pozostawieniem ubezpieczeń w rej. Narol-Józefów.

==================
Bitwa pod Rawą Ruską.
==================

21 września Grupa „Dubno” stoczyła zwycięską walkę z oddziałami 4 Dywizji Lekkiej pod Kamionką Strumiłową. W wyniku bitwy wojskom grupy udało się zdobyć przeprawy na Bugu, zniszczono 7 zmotoryzowaną kompanię pionierów i jedną baterię artylerii, wzięto także ok. 150 jeńców. Po bitwie, na skutek zmiany sytuacji na froncie, płk Hanka-Kulesza wydał rozkaz o przebijaniu się na Węgry. Następnie Grupa skierowała się ku zachodniej stronie Bugu na Bełz i Rawę Ruską. W miejscowości Mosty Wielkie wojska grupy zmusiły do odwrotu kompanię motocyklową Wehrmachtu. W nocy z 22 na 23 września dotarły do lasów w rejonie wsi Chlewczany, Sałasze i Machnówek; pozostały tam dla uporządkowania i odpoczynku przez cały następny dzień. Następnego dnia oddziały grupy wymaszerowały przez Bruckenthal i Karów na Rzyczki i Rawę Ruską, gdzie spodziewano się załogi niemieckiej.

----

Już o świcie posuwająca się na czele wojsk polskich kawaleria ppłk. Halickiego starła się z niemieckim patrolem z 2 Dywizji Pancernej i wyrzuciła go z Rzyczek. Krótko po 8:00 Polakom udało się zdobyć Rzyczki, kolarze na krótko opanowali też wzgórze 271 położone na wschód od wsi, jednak kontratak niemieckich wojsk pancernych wyrzucił ich na podstawę wyjściową wkrótce potem. Jeszcze przed południem niemiecki kontratak uderzył także na Rzyczki bronione przez II dywizjon konny mjr. Kapuścińskiego. Po ciężkiej walce, po 15:00 kawaleria wycofała się ze wsi; w ślad za nią ruszyły wojska niemieckie wsparte ogniem artylerii i czołgów. W obliczu niemieckiego natarcia broniące ściany lasu na północ od wsi oddziały Straży Granicznej załamały się, jednak kontratak spieszonych kawalerzystów rtm. Henryka Liszki ustabilizował sytuację wkrótce po 16:00.

Wskutek nadmiernego rozciągnięcia kolumny marszowej główne siły Grupy dotarły w rejon walki dopiero około godziny 17:00. Pułkownik Hanka-Kulesza rozkazał odbić Rzyczki improwizowanemu pułkowi piechoty ppłk. dypl. Kazimierza Klochowicza, który zadanie wykonał do ok. 19:00.

W sumie w walce oddziały Grupy straciły kilkudziesięciu rannych i zabitych, wojska niemieckie – ponad stu rannych i zabitych, a 140 Niemców dostało się do niewoli.

Po walce kawalerię przesunięto na północny skraj lasu, w rejon linii kolejowej Rawa Ruska–Uhnów. Namierzona przez niemiecką artylerię kawaleria została ostrzelana, wpadła w panikę i poszła w rozsypkę.

Mimo opanowania Rzyczki na nocnej odprawie dowódców płk Hanka-Kulesza uznał dalsze przebijanie się za niemożliwe i nakazał kapitulację. Jej warunki uzgodniono rankiem następnego dnia w sztabie 2 Dywizji Pancernej, a o 10:30 polscy żołnierze zaczęli składać broń. Przeszło 2000 żołnierzy i oficerów dostało się do niemieckiej niewoli.

Walki z Sowietami.

================
Bitwa pod Husynnem.
================

Liczące około 1500 żołnierzy zgrupowanie polskie podejmuje próbę przebicia się pod Husynnem przez przeważające siły sowieckie, wspierane przez dużą liczbą czołgów oraz artylerię. W skład tego zgrupowania wchodzi dysponujący dużą liczbą moździerzy batalion chemiczny pod dowództwem kpt. Józefa Cwynara, szwadron zapasowy 14. pułku ułanów rtm. Jerzego Cieleckiego, bateria 17. pułku artylerii lekkiej z Gniezna, dywizjon Policji Konnej oraz batalion piechoty o niskim stanie osobowym.

W godzinach popołudniowych do szarży na Sowietów rusza około 500 polskich kawalerzystów. W pierwszym rzucie uderza dywizjon Policji Konnej, a za nim szwadron ułanów. Szarża kawalerzystów załamuje się w ogniu czołgowych działek i karabinów maszynowych, które dziesiątkują szeregi konne. Otoczeni kawalerzyści zmuszeni zostają do kapitulacji. W tym czasie batalion chemiczny, odpowiadając na sowiecki ostrzał, otwiera ogień z moździerzy, prowadzony aż do późnych godzin wieczornych. Batalion ten będzie jeszcze próbował przebić się przez sowieckie kleszcze następnego dnia.

W pobliskim Rogalinie opór Sowietom stawia kompania z drugiego rzutu 27. pułku piechoty z Częstochowy. Wobec ogromnej przewagi wroga, oddział ponosi duże straty i zmuszony zostaje do złożenia broni.

------------------------

Zawsze chciałem zobaczyć taką relację dzień po dniu z Polskiej Wojny Obronnej. W końcu w tym roku postanowiłem sam się tym zająć, stąd ten wpis. Jeśli zobaczycie jakiś błąd, to mile widziane sprostowania ( ͡° ͜ʖ ͡°).

Tag do obserwowania: #wojnaobronna1939

#iiwojnaswiatowa #kronika #kampaniawrzesniowa #wrzesien39 #polska #iiirzesza #wojna #historia #gruparatowaniapoziomu

Źródła: [[1]](http://www.sww.w.szu.pl/index.php?id=kalendarium_kampania_wrzesniowa) [[2]](http://www.1939.pl/kampania-wrzesniowa/kalendarium.htm) [[3]](https://dobroni.pl/n/czestochowa-1939/10283) [[4]](http://zywiecinfo.pl/historia/item/1261-walki-pod-wegierska-gorka-1939) [[5]](http://www.wikipedia.pl/) [[6]](https://www.gdansk.pl/turystyka/westerplatte-1939-siedem-dni-obrony,a,5415) [[7]](https://fakty.interia.pl/prasa/odkrywca/news-dzien-w-ktorym-przestala-istniec-9-dywizja-piechoty,nId,2441117#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox) [[8]](tomaszstezala.pl/index.php/ostrowski/51-ii-wojna-swiatowa-kampania-wrzesniowa-1939-zwz-we-lwowie-zwz-ak-w-krakowiear) [[9]](http://www.warszawa.pl/) [[10]](http://twierdza.org/wydarzenia/twierdza-brzeska-w-historii/62-obrona-1939) [[11]](http://slowopolskie.org/natarcie-warte-pomnika-szara-polakow-na-niemieckie-pozycje-pod-sdow-wiszni/) [[12]](https://www.facebook.com/wrzesien1939)
takitamktos - 24 września 1939 roku.

Gen. Władysław Langer spotkał się w Tarnopolu...

źródło: comment_2gObhD6Cmf1puvSbH0G59SBkxTLfAVma.jpg

Pobierz
  • 13
@pwone: Tak, i brak działań armii sojuszniczych do dzisiaj jest dyskusyjną sprawą. Zamiast "praktycznie" mogłem użyć "prawie", bo to miałem na myśli.