Halo, posiadacze psów! Nie zapomnijcie wykąpać swojego pupila dziś wieczorem! └[⚆ᴥ⚆]┘
Sucha Psina – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Baborów
Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Suchoppina podając jej znaczenie "Trockene Wurzelstocke" czyli po polsku "Suche korzenie, kłącze". Pierwotna nazwa została później przez Niemców zgermanizowana na Zauchwiz i utraciła znaczenie. W 1936 roku niemiecka administracja nazistowska wprowadziła dla wsi nazwę Dreimühlen.
Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. Wzmiankowana w 1337[3], kiedy należała do księstwa raciborsko-opawskiego. W 1340 miejscowość została zakupiona wraz z Baborowem przez Ofkę raciborską. Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. Pierwotnie była zamieszkała przez tzw. Morawców, jeszcze w XVII wieku językiem kazań był język morawski (gwary laskie), na początku XX wieku była już niemieckojęzyczna. W granicach Polski od końca II wojny światowej.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest stojący we wsi kościół pw. św. Jodoka z roku 1714.
Dzień 38/100
Halo, posiadacze psów!
Nie zapomnijcie wykąpać swojego pupila dziś wieczorem! └[⚆ᴥ⚆]┘
Sucha Psina – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Baborów
Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Suchoppina podając jej znaczenie "Trockene Wurzelstocke" czyli po polsku "Suche korzenie, kłącze". Pierwotna nazwa została później przez Niemców zgermanizowana na Zauchwiz i utraciła znaczenie. W 1936 roku niemiecka administracja nazistowska wprowadziła dla wsi nazwę Dreimühlen.
Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. Wzmiankowana w 1337[3], kiedy należała do księstwa raciborsko-opawskiego. W 1340 miejscowość została zakupiona wraz z Baborowem przez Ofkę raciborską. Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. Pierwotnie była zamieszkała przez tzw. Morawców, jeszcze w XVII wieku językiem kazań był język morawski (gwary laskie), na początku XX wieku była już niemieckojęzyczna. W granicach Polski od końca II wojny światowej.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest stojący we wsi kościół pw. św. Jodoka z roku 1714.
Fota wzięta z tej strony
#opolskie #opolszczyzna
źródło: comment_wwlVYIFIYTZz5ksDtrmMthgUifDjffXA.jpg
PobierzPrzyznaję że dziś się śpieszyłem i była copypasta.
Ale startując wyzwanie nie przewidzisz co cię czeka w życiu przez 100 kolejnych dni.