Aktywne Wpisy

PorzeczkowySok +23
odkąd pamiętam interesują mnie tylko rzeczy bezsensowne, niepraktyczne (chociaż o wielkim zainteresowaniu czymkolwiek próżno mówić) i mam w sobie silną niechęć do zdobywania umiejętności, które potem przydałyby mi się na rynku pracy ha tfu, kwalifikacje, kursy, dokształcanie, certyfikaty, aż mnie mdli
i tak już się trochę pogodziłem, że nic dobrego mnie tu nie spotka, nie zostanę tu też na długo, więc chyba nawet konsekwencje tak niepraktycznego, nierozsądnego podejścia do życia mnie za
i tak już się trochę pogodziłem, że nic dobrego mnie tu nie spotka, nie zostanę tu też na długo, więc chyba nawet konsekwencje tak niepraktycznego, nierozsądnego podejścia do życia mnie za
źródło: ŚWK 251 Skok.mp4_20220620_001612.625
Pobierz





#programowanie
@jacekprim: Nie jest lepsze, tylko może być lepsze w odpowiednich warunkach.
I co do fragmentacji też się nie zgodze - bo jak żadasz mniejsze fragmenty to fakt, system musi dać ci mniejszy, wiec jest wieksza szansa, że taki będzie, ale potem zwalniasz tez mniejszy, przez co trudniej o ciagły,
2x przyrost przy przekroczeniu rozmiaru i 2x zmniejszenie przy 25% pojemności jest prawdopodobnie najlepsze
@M4ks: To nie jest tak, że czasy dostępy w pamięci RAM są tak śmiesznie niskie, że nie trzeba sobie tym w ogóle głowy zaprzątać?
W czasach pamieci wirtualnej to praktycznie niemożliwe, no ale wiesz, jak ktoś takie rzeczy gada, to znaczy, że wydaje mu sie, że optymalizuje...
Załóżmy, że chcesz alokować x2 więc mamy taki ciąg alokacji: n,2n,4n,8n,16n,... Zauważ że za każdym razem, alokator musi prosić system o nowe miejsce w pamięci, gdyż 4n>(2n+n), 8n>(4n+2n), 16n>(8n+4n). Alokator nie może więc skorzystać z pamięci, którą dysponuje, musi prosić system o nowe miejsce. Jeśli dasz x1.5 to masz taki ciąg alokacji: