@delinquencia: AW: Lovecraft był produktem swoich czasów i wychowania. Wiarę w wyższość rasową wyssał niejako z mlekiem matki. Dobrze opisuje to zagadnienie Joshi w biografii Lovedrafta. Jestem jednak przekonany, że żyjąc w obecnych czasach zweryfikowałby poglądy.

@good_veneer: AW: Opowieści Lovecrafta czytałem po raz pierwszy leżąc w izolatce szpitala, gdy za oknem szalała burza z piorunami. Wszyscy myśleli, że przywiozłem z Egiptu "pasażera na gapę" i musiałem przejść kwarantannę. Ojcec podrzucił mi książki, w tym Lovecrafta. Przeczytałem wtedy czarny zbiorek w tłumaczeniu Grzybowskiej chyba 5 razy. To był rok 1992, a potem zaczęły się gry fabularne, słynna Magia i Miecz o systemach grozy i jeszcze w tymPokaż całość

@wewerwe-sdfsdfsdf: AW: Myślę, że to dość złożony problem. Lovecraft jak ognia unikał w swej twórczości dosłowności opisu potworów i okropieństw. Robił to niejako dookoła, zostawiając pośrodku dziurę, którą wypełniała wyobraźnia czytelnika. To bardzo trudne do oddania w kinematografii, choć uważam, że jest kilka dobrych filmów z całkiem przyzwoitym budżetem - w końcu "Coś" Carpentera jest wariacją na temat Shoggotów i Gór Szaleństwa, a "W paszczy szaleństwa" to też doskonały LovecraftowskiPokaż całość

@MetalBastard: AW Dokładnie. Kto wie, czy gdyby doczekał się sławy za życia, nie zmieniłby poglądów. Rasizm był obecny w twórczości większości jego przyjaciół po piórze. Z dzisiejszej perspektywy to razi. Wtedy było normalnością :(

@Tuiq6: AW: Moim ulubionym jest "Kolor z innego wszechświata", w starszych tłumaczeniach "Kolor z przestworzy". Moim zdaniem warto zacząć od zbioru wydanego przez Vespera "Zgroza w Dunwich" w doskonałym przekładzie Macieja Płazy. Świetnie oddaje manierę językową i grafomaństwo Lovecrafta. To zbiór najsłynniejszych opowiadań HPL-a.

@Diabellus: AW: Nie spotkałem się z tak skrajną opinią w jego biografiach. Może w dość krzywdzącym eseju Michela Houellebecqa, ale uważam, że ten, skądinąd świetny pisarz, nie zrozumiał przekazu Lovecrafta.

@Ymar: AW: Doskonale. Nigdy nie sądziłem, że po 20 latach moje hobby przekuję na pracę :)

@MetalBastard: AW: "Zgroza w Dunwich" to rzeczywiście najlepsze, co stworzył Lovecraft. Sarnath to w większości opowieści związane z Krainami Snów, które nie wszystkim przypadają do gustu. Warto sięgnąć po zbiory opowiadań, które pisała z innymi autorami. SR swego czasu wydało zbiór "Ukochani Zmarli" i to jest całkiem interesująca lektura.

Zbiór z Derlethem też jest przyzwoity, to wydane swego czasu przez Zysk i S-ka.

@LordOmega: AW: Zdecydowanie od "Zgrozy w Dunwich" w przekładzie Macieja Płazy.

@temoque: AW: Niedawno wyszło "Call of Cthulhu", które bazuje na mechanice gry fabularnej. Sam Cthulhu przewija się w różnych motywach w innych grach od Sherlocka Holmesa po Quake (tam maczał palce twórca gry RPG, stąd jednym z bossów była Shub-Niggurath). Bardzo dobrą grą jest starutkie już "Dark Corners of the Earth", a całkiem przyzwoity jest "Necronomicon".

@MetalBastard: AW: Zdecydowanie polecam też Chambersa. Wciągnięty trochę na siłę do mitologii jest jednak dość osobnym bytem. Teraz wychodzi doskonałe wydanie Króla z Żółci z przypisami Kennetha Hite'a. Tylko minus, że po angielsku. Pozostaje mieć nadzieję, że ktoś wyda to i u nas.

@Genezyp: AW: Dobre pytanie :) Biorąc pod uwagę, że za oknem nie przechadzają się nam Wielcy Przedwieczni, to można uznać, że udało mu się zamknąć bramy do bluźnierczych wymiarów. Możliwe, że jest teraz gdzieś w Krainie Snów i korzysta z zasłużonego odpoczynku :)

@MetalBastard: AW: Tak, ta opowieść jest też jedną z moich ulubionych. I wprowadza jedne z najbardziej ikonicznych istot w uniwersum Cthulhu - mi-go. Gdybym miał wskazać opowiadanie, które do dziś wywołuje u mnie ciarki, to będzie to z pewnością "Nawiedziciel Mroku". Nawet ze słońcem za oknem wywołuje u mnie niepokój.