Tytuł: Wojna domowa w Hiszpanii 1936-1939 Autor: Tadeusz Zubiński Gatunek: historia ★★★★★★☆☆☆☆
Do przeczytania książki zachęciła mnie dyskusja na wykładzie z "przedmiotu humanistycznego", podczas którego pani profesor żarliwie przekonywała nas studentów, że gen. Franco to był kat, dyktator i faszysta a republikanie to wcielenie dobra.
Książka rozpoczyna się od nakreślenia sytuacji politycznej w Hiszpanii przed wybuchem wojny: ucieczka króla, wygrana lewicy, stłumienie powstania górników w Asturii. Następnym etapem jest zawiązanie spisku, wywiezienie Franco do Maroka i wybuch powstania. Dalej książka przedstawia stosunek innych państw do tego konfliktu, najważniejsze starcia tej wojny i kapitulację i ucieczkę republikanów. Szkoda, że książka kończy narrację w tym momencie, chętnie przeczytałbym o długofalowym wpływie powstania i rządów Franco na politykę Hiszpanii.
Książka nie faworyzuje żadnej ze stron, okrucieństwa i zbrodnie obu stron są ukazane równomiernie: w obszarze zajętym przez republikanów byli mordowani duchowni, burżuazja i zwolennicy prawicy, natomiast w prowincjach zajętych przez frankistów do piachu szli równo wszyscy zwolennicy lewicy.
Autor wskazuje, że obie strony konfliktu składały się z różnych frakcji. Wśród powstańców można wyróżnić faszystów czy monarchistów, natomiast w skład republikanów wchodzili socjaliści, anarchiści, trockiści i stalinowcy(ci dzięki pomocy ZSSR przejęli władzę na lewicy).
Moim zdaniem Franco odegrał rolę pozytywną - ocalił Hiszpanię od komunizmu i rozsądnie pokierował nią w trakcie IIWŚ. Szkoda, że Hiszpania, która w imię katolicyzmu podbijała pół "Nowego Świata", dzisiaj jest totalnie lewicowym państwem.
Tytuł: Wojna domowa w Hiszpanii 1936-1939
Autor: Tadeusz Zubiński
Gatunek: historia
★★★★★★☆☆☆☆
Do przeczytania książki zachęciła mnie dyskusja na wykładzie z "przedmiotu humanistycznego", podczas którego pani profesor żarliwie przekonywała nas studentów, że gen. Franco to był kat, dyktator i faszysta a republikanie to wcielenie dobra.
Książka rozpoczyna się od nakreślenia sytuacji politycznej w Hiszpanii przed wybuchem wojny: ucieczka króla, wygrana lewicy, stłumienie powstania górników w Asturii. Następnym etapem jest zawiązanie spisku, wywiezienie Franco do Maroka i wybuch powstania. Dalej książka przedstawia stosunek innych państw do tego konfliktu, najważniejsze starcia tej wojny i kapitulację i ucieczkę republikanów. Szkoda, że książka kończy narrację w tym momencie, chętnie przeczytałbym o długofalowym wpływie powstania i rządów Franco na politykę Hiszpanii.
Książka nie faworyzuje żadnej ze stron, okrucieństwa i zbrodnie obu stron są ukazane równomiernie: w obszarze zajętym przez republikanów byli mordowani duchowni, burżuazja i zwolennicy prawicy, natomiast w prowincjach zajętych przez frankistów do piachu szli równo wszyscy zwolennicy lewicy.
Autor wskazuje, że obie strony konfliktu składały się z różnych frakcji. Wśród powstańców można wyróżnić faszystów czy monarchistów, natomiast w skład republikanów wchodzili socjaliści, anarchiści, trockiści i stalinowcy(ci dzięki pomocy ZSSR przejęli władzę na lewicy).
Moim zdaniem Franco odegrał rolę pozytywną - ocalił Hiszpanię od komunizmu i rozsądnie pokierował nią w trakcie IIWŚ. Szkoda, że Hiszpania, która w imię katolicyzmu podbijała pół "Nowego Świata", dzisiaj jest totalnie lewicowym państwem.
#bookmeter
Wpis został dodany za pomocą skryptu do odejmowania
!Dzięki niemu unika się błędów w działaniach
!Pobierany jest zawsze ostatni wynik
Bardzo szanuję taką postawę. Duży props ode mnie.